Jednym ze zjawisk charakterystycznych dla współczesnych warunków rynkowych jest duża zmienność rynku. Są to zjawiska które towarzyszą powstawaniu tzw. New Economy, która wymaga od firm zdolności do tworzenia i przetwarzania wiedzy. Wiedza stała się podstawowym czynnikiem stymulującym osiąganie przez organizacje przewagi konkurencyjnej. Z tego powodu zjawiskiem towarzyszącym jest profesjonalizacja oraz związany z nią wymóg posiadania wysokiego poziomu kompetencji. Poniekąd więc jest tak, że warunki rynkowe generują potrzebę stałego uzupełniania wiedzy oraz poszerzania zakresu umiejętności zawodowych. Pozwalają one na sprawne działanie w pracy, a firmom na osiągnięcie opłacalnego większego wskaźnika profesjonalizacji. Nie wystarczy już dzisiaj wiedza techniczna, nabyta w ciągu pięcioletniego okresu studiów. Obecnie oprócz języków obcych, oraz innych umiejętności związanych ze specyficzną dziedziną działalności (np. finanse, nieruchomości), potrzebne są umiejętność, które zahaczają o zakres szeroko pojętej psychologii.
Z tego też powodu nie tylko indywidualnie dba się o planowanie swojego rozwoju i uzupełnianie swoich kompetencji o coraz to nowszą wiedzę i umiejętności, ale także firmy dbając o potencjał i kreatywność swoich pracowników inwestują w politykę szkoleniową pozwalając im na poszerzanie spectrum swoich kompetencji. Nie ulega już wątpliwości, że polityka szkoleniowa oraz odpowiednia metodyka zarządzania kapitałem ludzkim są jednymi z głównych elementów strategicznych działania firm. Wiadomo już, że to ludzie tworzą potencjał rozwojowy organizacji. To oni są autorami i realizatorami działania firmy zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz. Dlatego firmy dbają o różnorodność kompetencji które pojawiają się w organizacjach, oraz starają się maksymalnie wykorzystywać to co dany pracownik może zaoferować firmie.
Dodatkowo coraz częściej pojawia się aspekt osobowości w biznesie. Jest to nowy trend współczesnego biznesu, który honoruje indywidualną jednostkę i jej osobowość jako oś całego działania biznesowego. Oznacza to, że to ludzie wraz z ich osobowościami tworzą firmę oraz oddziałują na jej działanie wewnątrz i na zewnątrz. Wsparcie rozwoju osobistego najważniejszych pracowników, to znaczy tych, którzy obejmują najistotniejsze dla firmy stanowiska i którzy podejmują decyzje od których wiele zależy, nie jest obecnie niczym nowym. W dzisiejszych kryteriach rozwój osobisty oznacza nie tylko uzupełnianie wiedzy i kompetencji potrzebnych i wykorzystywanych w pracy. Częściej jest to proces dochodzenia do pewnego stanu świadomości, dzięki któremu działania i podejmowane decyzje opierają się na bardziej rzeczywistych przesłankach. Innymi słowy rozwój osobisty oznacza stopniowe dochodzenie do stanu rozumienia siebie. Wiedza dotycząca swoich własnych możliwości pozwala na racjonalne oszacowanie do czego jest się zdolnym. Dzięki temu można uniknąć porażek lub poprosić kogoś o pomoc co jest bardzo istotnym aspektem sposobu działania u osób które pracują w jakimś zespole. Trzeba jednak pamiętać, że rozwój osobisty to nie tylko poszerzanie kompetencji zawodowych, ale również (lub przede wszystkim) rozwój związany z naszymi indywidualnymi potrzebami, które często skutecznie omijają kontekst zawodowy.