Obecnie w kontekście zjawisk związanych z powstawaniem tzw. New Economy kładzie się nacisk na profesjonalizację zawodową oraz, co jest z tym związane, na posiadanie wysokiego poziomu kompetencji zawodowych. Jednak kompetencje nie odnoszą się już do wąskiego zakresu umiejętności adekwatnych do danego stanowiska pracy. W nowoczesnym znaczeniu jest to kompleks wszystkich cech i umiejętności jakie pracownik wnosi do firmy. Dzięki poszerzeniu zakresu pojęciowego hasła „kompetencja” pracownicy mają teraz większą niż kiedyś możliwość łączenia własnych predyspozycji oraz zainteresowań z pracą. Jest to sytuacja wyjątkowo korzystna, zarówno dla pracowników którzy rozwijają się oraz odczuwają satysfakcję z wykonywanej pracy, jak i dla organizacji które w pełni korzystają z potencjału jakim dysponują poszczególni pracownicy.

Okazuje się, że można skutecznie łączyć dziedziny, które pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Dowolność jest tutaj ogromna i tylko od pracownika zależy czy rzeczywiście wykorzysta taką możliwość. Dodatkowo, firmy starają się stwarzać jak najbardziej dogodne warunki pracy, stosując mechanizmy zarządzania uwzględniające indywidualne predyspozycje pracowników. Dzięki temu mają oni możliwość sprawdzania się w bardzo różnorodnych sytuacjach zawodowych, w pełni realizując potencjał oraz zakres umiejętności jakim dysponują. Zwiększa to ich satysfakcję zawodową oraz efektywność, co oczywiście idzie w parze z szeroko rozumianym interesem organizacji. Co więcej, talenty traktowane są jako ogromny atut w pracy. Stanowią one źródło zwiększania kapitału intelektualnego przez firmy. Są także źródłem generowania przez firmy innowacyjności.

Co jest ważne, to świadomość posiadania pewnych naturalnych, wyjątkowych predyspozycji i wykorzystywanie ich wszędzie tam gdzie mogą się one przydać. Ponadto, kierowanie indywidualną karierą zawodową wymaga wiedzy dotyczącej zakresu posiadanych możliwości. Dlatego też na przykład szkolenia czy dodatkowe studia powinny być dobierane w sposób adekwatny do zakresu tych umiejętności. Pomimo oczywistości tych stwierdzeń w praktyce okazują się one trudne do zrealizowania. Na pewnym etapie brakuje determinacji, aby dążyć do osiągnięcia pewnego wymaganego poziomu zmian. Pęd życia, ogromna ilość różnych obowiązków prowokuje uciekanie w schematy. Jest to więc pewne wyzwanie zarówno dla zespołów zarządzających organizacjami, jak i dla poszczególnych pracowników którzy muszą uświadomić sobie konieczność stałej aktywności w zmierzaniu do celu.